We leven in een bijzondere tijd. We schieten een vliegtuig uit de lucht met 179 mensen aan boord. Wel per ongeluk of dat wat uitmaakt, wel voor de regeringsleiders. Mevr. Hennis is VN afgezant daar en vanochtend live een interview met haar uit Bagdad. Jij had ook minister kunnen worden, niets is onmogelijk, het gaat om de juiste contacten.
Mazelen, in Congo zijn recent meer dan 6000 mensen overleden. De BMR inenting voorkomt dat in de westerse wereld.
Vandaag praatte ik met iemand, is de laatste die nog met mij praat en zij vertelde mij wie allemaal dood zijn. Zij had ook Facebook vrienden die al geruime tijd dood waren. Vrienden? maar dat kwartje viel niet. Lang genoeg wachten en al je vrienden gaan zei ik.
Ken je Tom Mulder Peter? Dood zei ik. Ja inderdaad. Visionair ben ik.
Morgen gaat de minister de oplossing geven voor het gigantische tekort aan verpleegtehuis bedden. Ik denk dat hij gaat aandragen, stapelbedden.
Ook alle spanning wie namens Nederland naar het Songfestival gaat. Bij de media is het belangrijkste, ik ben de eerste die het vertelt. Laat ze er nou eens naast zitten, dat vind ik zo leuk en laten we eerlijk zijn, de dood van die 6.000 mensen verbleekt hierbij. Val mij niet met deze onzin lastig!
Een bijzondere tijd is het.