Vrijheid staat in Nederland, net als in de rest van de westerse wereld, hoog in het vaandel. Voor veel Nederlanders is het moeilijk om het idee van vrijheid dat zij hebben en het islamitisch geloof met elkaar te laten rijmen. Dit idee, de problematiek van het rijmen, is dat niet dichterbij dan wij allemaal denken?
Ik zie nog voor mij, de discussie over de gesluierde vrouwen in Nederland. Volgens ‘ een groep’ werden deze vrouwen onderdrukt door hun mannen en werd ‘angst’ eraan gekoppeld. Stel dat ze een bomgordel dragen, wie is het? Hoor je nu er nog iemand over, inderdaad niemand en ik zie de dames, tenminste ik denk dat het vrouwen zijn, nog regelmatig en groet vriendelijk. Soms vertonen ze een lach want mijn ogen en mondhoeken verraden veel.
Nooit hebben wij het, in de vrije westerse wereld gehad over de dames, denk ik, van the biblebelt, die ook onzichtbaar zich in het straatbeeld vertonen en nooit, nooit enige vorm van stemrecht hadden, onafhankelijkheid of onderdeel van het sociale leven waren. Ze hebben hun eigen clubje. Waar heeft Aletta Jacobs voor gestreden, niet voor hen!
In Amsterdam hebben een groep moslim dames, een restaurant geopend, een gezelligheid dat het is.
Mensen hebben behoefte eraan, om zich te laten omringen door gelijkgestemden en soortgenoten, een natuurlijke voorkeur en dat heeft niets met racisme te maken.
Kijk maar hoe mensen in hun dialect gaan praten met soortgenoten om zich heen. Kijk maar op vakanties, afscheid feestjes of verjaardagen, we gaan bij elkaar zitten of staan. Het is vertrouwd.
Mannen gaan vrijdagavond naar hun clubje, van biljarten, kaarten tot aan, vul zelf maar in. Dames zijn hier geen onderdeel van want laten we wel ons soort beschermen. Die mannen kunnen zichzelf zijn op die vrijdagavond.
Een vrouw die bij deze mannen een eigen mening krijgt door externe invloeden zoals werken, omgaan met Peter, zijn thuis een gevecht aan het houden. Het recht op een eigen mening, het recht op eigen vrienden. Ook in de westerse wereld heeft een deel van de getrouwde mannen, het patent op de waarheid en naar deze waarheid wordt gehandeld. Wat de vrouw ervan vindt, is niet van belang en wordt dus niet gevraagd.
Het woord quotum bij vrouwen aan de top van het bedrijfsleven. Bij koeien praat je over quotum maar niet bij die mooie wezens, vrouwen.
Dames ik zou zeggen, luister niet teveel naar mij want je raakt opstandig van mij en dan moet je durven doorzetten en niet de angst laten regeren.
Het gebeurt vaker dan wij denken.